Παρασκευή 14 Μαρτίου 2014

ΜΙΑ ΦΙΛΙΑ ΔΥΝΑΤΗ-ΕΝΑ ΜΗΝΥΜΑ ΑΓΑΠΗΣ ''Μίνα η Γερμανία είναι εδώ και σε περιμένει''

Η φίλη μας η Έμυ θέλει να στείλει το δικό της μήνυμα στην φίλη της....

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΑ ΓΙΑΝΝΕΝΑ ΝΑ ΜΗ ΜΟΥ ΤΟ ΜΑΛΩΝΟΥΝ....

Ήτανε στραβό το κλίμα. και η Μίνα δεν τα μπορεί τα στραβά... γιαυτό έκανε τη μεγάλη απόφαση και πήγε στα Γιάννενα.
Μια φιλενάδα είχα και εγώ να λέμε τον πόνο μας στην Αθήνα, να της γράφω, να γελάμε και ξαφνικά την έχασα.
Ολόκληρη κοπελάρα, ωραία, πώς μπορεί να εξαφανιστεί; Έλα ντε. Πουθενά η Μίνα.
Ρωτούσα, έψαχνα, είχα κάνει τις ιστοσελίδες φύλλο φτερό...
Μέχρι που την ανακάλυψα. Τι Τύχη...
- Πού πήγες Μινάκι, τι κάνεις εκεί στα Γιάννενα κούκλα μου;
- A, Είμαι μια χαρά, βλέπω την αμυγδαλιά την ανθισμένη εδώ απέναντί μου και χαίρομαι που μπήκε η άνοιξη... μα δεν ξέρεις τι χαρά έκανα που με πήρες... δεν μπορείς να καταλάβεις τι στιγμή είναι αυτή που με πήρες... ωωω πόσο πολύ χαίρομαι... 

Ωχ... Γνωστά τα σημάδια... Δε χρειάζεται και ιδιαίτερη διατριβή περί του θέματος.
 Αμυγδαλιές και λούλουδα... η φύσις με τα κρίνα... 
θα χει πλάκα να ερωτεύτηκε η φιλενάδα μου...  αλλά δεν το είπα. 

Στο τηλέφωνο, απλώς το... εννόησα... γύρω γύρω... όλοι... το γνωστό πρότζεκτ των μαμάδων μας...

- Τα παιδιά είναι ευχαριστημένα Μινάκι; Για πες κανένα νέο βρε... μικρή...
- Τέλεια είναι .. ναι... προσαρμοστήκανε μια χαρά... ε... όσο να ναι... εγώ πάω και γυμαστήριο, προσέχω και τη διατροφή μου... 
- Eγώ μένω πάντα στρουμπουλή... τα έχω ταράξει τα Μπερλίνερ.. 
- E, να προσέχεις βρε... αλλά είναι νόστιμα...

Αχ βρε Μίνα και λέγαμε να ερχόσουνα Γερμανία και εσύ με τα παιδιά, τι καλά που θα ήτανε... Ήθελα να ήξερα τι μεσολάβησε και δε σκέφτεσαι να μεταναστεύσεις να είμαστε μαζί... 
- E, υπάρχει και κάτι καλό τώρα ... Νομίζω ότι με αγαπάει και αυτός και είναι πολύ καλός.. και... και... και... Να δεις το ένα, να δεις το άλλο... 

Μα, πώς δεν έχει Αγιάσει αυτός ο άντρας... ήθελα να της πω, αλλά δεν το είπα... με τόσα θετικά και ούτε ένα ελάττωμα δεν έχει...
Ήμασταν και μακριά για να τη φτύσω... Σκόρδα σκόρδα...
Τη συμβούλευα μόνο να προσέχει... Όλο να προσέχει της έλεγα...
Μακάρι να είναι ευτυχισμένη και να έχει πάντα ότι επιθυμεί γιατί το αξίζει είναι πολύ καλό παιδί...

Αχ βρε Μίνα καλή μου φιλενάδα... αν κάτι δεν... λέμε... αν.... και χτυπάμε και ξύλο.... αν..... δεν.... αν.... κάτι... κάπως.... και επειδή δεν τα μπορείς και τα στραβά..... έτσι και αλλιώς.... 

η Γερμανία είναι εδώ και σε περιμένει... 
Μπορεί να μη συναντήσεις εδώ στο δρόμο τον Ξενόπουλο, μπορεί να μην έχει την ίδια ρομαντικότητα η φύση, αλλά λέμε.. Ο.. μοι.. γένοιτο... 

Πάρε το μεγάλο σιδερένιο πουλί και κατέβα στη Φρανκφούρτη...
Θα σε περιμένω εγώ... με μια μεγάλη αγκαλιά... 

Και εγώ μαζί και άλλες πολλές μανούλες.... από τη Γερμανία... 


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...